Probleemke (gene paniek mama's, niets ernstig)

Hoewel we theoretisch gezien nog plaats hebben voor 11 foto's, krijgen we een foutmelding dat we geen plaats meer hebben. Bummer! We zullen een paar foto's van de andere mappen verwijderen en misschien kunnen we dan nog wel wat uploaden.

Goeiemorgen trouwens mannekes!

New York 1

Om 8u30 openen we de gordijnen van onze kamer. De hemel is grijs en loopt over in de gebouwen. Het miezert. Spijtig, maar we mogen niet klagen want sinds dag 1 hebben we geen druppel regen gezien! We begeven ons in de betonnen vallei en vinden onderweg een kraampje waar we een donut en een muffin kopen als ontbijt. Eerste halte: het gebouw van de Verenigde Naties. We zien een boel mooi geklede mensen die het gebouw binnenstappen: allemaal diplomaten van de verschillende landen, alle nationaliteiten in 1 gebouw. Daarna nemen we de metro richting downtown Manhattan. We stappen uit aan Wall Street, hartje Financial district en lopen voorbij de New York Stock Exchange. Er loopt hier veel politie rond, maar we zien geen protestanten meer van de Stop Wall Street Movement. Verder komen we uit op een Monument voor de gesneuvelden van de Vietnam oorlog. Daarna komen we uit aan het standbeeld van een stier dat symbool staat voor de optimisten van de financiële wereld, de 'bulls' versus de 'bears', de pessimisten van de financiële wereld. Het wriemelt er van de Jappanners dus veel tijd hebben we niet om een foto te nemen. We lopen 100 meter verder en komen in Battery Park terecht. Hier kunnen we de ferry nemen naar Liberty Island en Ellis Island. Met Memorial Day voor de deur (deze maandag, feest- en gedenkdag, gehouden op de laatste maandag in mei, waarop de gesneuvelde Amerikaanse militairen herdacht worden) vinden we Marines in het park die jongeren warm maken voor de United States Marine Corps, Hoo-Ra! Voorbijgangers mogen met de marines op de foto en hun geweren vasthouden. Kewl!
De ferry naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island kost 13 euro de man. We worden op de boot geladen zoals vee of Joden, het enige verschil is dat er geen honden naar ons blaffen en 'Move on people!' eindeloos weergalmt in plaats van 'Schnell, schnell!' Eenmaal op Liberty Island piept de zon vanachter de wolken. De dag begon grijs maar het is helemaal niet koud. Spijtig genoeg kunnen we niet meer in het Vrijheidsbeeld zelf gaan: uitverkocht. Er wordt ook gewerkt aan de buitenkant, betonmolens omringen de groene madam waardoor een mooie foto nemen niet gemakkelijk is. We nemen de volgende ferry naar Ellis Island. Hier zijn zo'n 12 miljoen immigranten uit Europa gepasseerd tussen ongeveer 1850 en 1950. Hun reis duurde ongeveer 2 weken tot 6 weken, ze kregen weinig te eten en werden onderaan het schip gepropt. Het eiland werd voor het eerst gebruikt als fort in 1812. Daarna werd het uitgebreid en werd het ingericht voor de eindeloze toestroom aan immigranten te screenen. Vandaag is het een museum waar je wel 3-5 uur lang kunt vertoeven. We beginnen met een film van 30min over de tijd van de immigratie en wandelen daarna nog 2 uur lang tot we plots zien dat het al 15u is en we nog niet gegeten hebben. Gelukkig is hier een restaurantje dat snacks maakt aan normale prijzen, oef! We eten buiten in de zon met zicht op de skyline van New York City. Buiten vinden we ook een paneel met 600.000 namen van immigranten die hier gepasseerd zijn. Binnen ligt een boek met de namen van alle immigranten die hier gepasseerd zijn. We vinden Depuydt onder de vorm: De Puydt en Depuyte. Steurbaut vinden we niet. Een persoon met Beets als achternaam is hier ook gepasseerd.
We nemen de ferry terug naar downtown Manhattan en wandelen naar de plaats waar vroeger de WTC-torens stonden. Het wriemelt hier van de toeristen! De plaats is nog steeds afgesloten, maar je kunt er wel een museum bezoeken. De nieuwe WTC-torens zijn al in aanbouw.
Vervolgens nemen we de metro naar Time Square. Wanneer we bovenkomen wanen we ons weer in Las Vegas. We worden volledig omringd door neonborden. Alleen is het hier nog drukker. We vinden hier een grote M&M's winkel, een Hello Kitty winkel, een Hard Rock Café en ToyRus, een grote speelgoedwinkel. We nemen uitgebreid de tijd om deze laatste winkel te bezoeken en dromen al van het speelgoed dat we zullen vragen in ons volgend leven.
We zijn voor de eerste keer redelijk vroeg terug in ons hotel en genieten van ons groot bed en het uitrusten met Inglorious Bastards op tv. Annelore ligt wel al lekker te knorren.

Vliegen naar New York

Vandaag vertrekken we naar New York. We dumpen onze auto in de Car Rental Center, iets vuiler dan dat we hem gekregen hebben... maar we hebben dan ook half Amerika doorkruist. We hebben zo'n 3500 mijl gereden, zo'n 5600 kilometer. Jawadde dadde!
We zijn goed op tijd op de luchthaven en merken dat we hier WIFI hebben. We hebben ongeveer anderhalf uur tijd om onze mails te checken, onze blog aan te vullen (vandaar dat er plots 3 verhaaltjes en een boel foto's bijgekomen zijn), en nog wat op te zoeken over NY. De vlucht duurt net geen 5u, maar we krijgen geen echte maaltijd. Bastards! Blijkbaar krijgen we enkel op de intercontinentale vluchten enkele snacks en veel films om uit te kiezen. Hier is 90% betalend. Gelukkig is een van de niet betalende documentaires een documentaire van de BBC over de noord-en zuidpool. Gregory is even zoet te houden, oef. Wanneer we landen doet onze poep pijn van al dat zitten. De gate is nog niet vrij dus moeten we nog 20 min op de landingsbaan blijven staan. We zijn vertrokken met zon en hier is het grijs en nat. Gelukkig is het niet koud. We hebben gezien dat het vrijdag regenweer zal zijn en zaterdag redelijk zonnig. Gelukkig maar. We hebben snel onze valiezen maar moeten even wachten op een taxi. Een halfuur later bevinden we ons in Midden Manhattan, hartje NY, aan de New York Palace ****. Yes, you can take my luggage to our room, here's a dollar, now go. Hehehehehe...

Yosemite en rit terug naar SF

Rond kwart voor 6 worden we wakker geschud door getoeter en geklengel aan de overkant van de rivier, waar een bedrijf blijkbaar vroeg aan de werkdag begint. We blijven liggen tot 7u30 en ontbijten aan ons picknicktafeltje. De avond ervoor hebben we een baguette gevonden in de plaatselijke supermarkt. Waaw, we hebben eens geen fabrieksbrood. Vandaag rijden we door Yosemite naar de vallei om de visitor center te bezoeken. Daar speelt een film van 23min over het park en zijn geschiedenis. Buiten vinden we een openluchtmuseum over de indianenstam die vroeger in de vallei woonde. Die zijn weggejaagd door American-Europeans tijdens de goldrush in de 19e eeuw.
Daarna maken we een wandeling naar de Yosemite Fall, de 5e hoogste waterval in de wereld. Het water dondert meer dan 700 meter de dieperik in. De waterval loopt alleen in de lente en begin zomer, wanneer de sneeuw en het ijs van de Sierra Mountains smelten. Voor zij die een trip naar Yosemite plannen en graag water hebben in de vorm van rivieren en watervallen, mei en begin juni is de beste periode om te gaan! Aan de waterval maken we enkele foto's. Natuurlijk bevinden zich daar ook Japanners en wordt Gregory gevraagd om een foto te maken van hen. We worden uitgebreid bedankt en krijgen zelf een buiging. Een van de madammetjes wil graag met ons op de foto ter herinnering, een grappig moment. We stappen verder door de meadows van de vallei en worden omringd door een boel vlinders die onmogelijk vast te leggen zijn. Gregory doet nog een poging en loopt achter alle vlinders aan die hij ziet maar tevergeefs. Ondertussen is het al 13u30. Tijd om te picknicken. We stoppen aan de kant van de weg, nog steeds in de vallei. Op de parking bevindt zich een aanhangwagen waarop een cilindervormig ding gemonteerd staat, zo breed als de riool. Een bordje op de zijkant leest: Bear Trap. Op de picknick tafel is ook een bordje gemonteerd waarop wel lezen dat het verboden is beren te voederen of eten achter te laten.
Rond 14u30 zeggen we vaarwel aan Yosemite National Park en rijden we terug richting San Francisco. Iets over de helft van de weg vormt zich een file aan de overkant die helemaal tot in San Francisco te volgen is. Zo'n 100 mijl. Shiiiiit!!! Gelukkig rijden wij de andere kant op. Maar net buiten San Francisco, voor de Bay Bridge (de brug die San Francisco verbindt met Oakland in het oosten) komen we ook in de file te staan en moeten we een tol betalen van 6 dollar. We hebben gelukkig nog wat tijd om weer naar het Golden Gate Park te gaan om de bizons te bewonderen. Als we uit de auto stappen voelen we een koude bries. Dat kennen we niet meer! Eenmaal aan de bison paddock kunnen we de majestueuze dieren enkel van ver bewonderen met de zon in onze ogen. Crap. Het park wriemelt van de joggers en fietsers. Opvallend is dat er in SF niet zo veel dikke mensen zijn als in de rest van de VS waar we geweest zijn. We blijven dus niet lang aan de bison paddock en haasten ons naar Alamo Square. Weinigen zullen weten wat het is, tot ze de foto zien (kijk in album mei 23). Tip: serie van de jaren '90.
's Avonds verzamelen we alles dat in de auto ligt en maken we onze valiezen voor naar New York te gaan. We krijgen de tent en de matjes die we in Utah gekocht hebben in de valies zonder probleem. Cool! Morgen hebben we de vlieger om 11u30 naar New York en landen we daar om 20u20. Het is net geen 5 uur vliegen maar we overbruggen ook enkele tijdzones: we vertrekken uit de Pacific time, over Mountain Tim en Central Time en bevinden ons nu in Eastern Time. We zullen dus enkele uren verliezen.

Yosemite NP

Vandaag rijden we naar Glacier Point. Van hieruit hebben we een prachtig zicht over de vallei en half dome en een heleboel andere stenen en rotsen. De vallei van Yosemite en Zion NP lijken wat op elkaar, Yosemite heeft grijze koude rots terwijl bij Zion het grijze gesteente wat roodkleurig is, warmer. Yosemite heeft wel meer bomen, vooral grote naaldbomen.
Op dezelfde baan, een beetje terug vinden we 2 wandelingen, eentje naar Sentinel Dome en eentje naar Taft Point. Beiden bieden een mooi uitzicht over de vallei uit een andere hoek. Plots zien we een coyote langs de baan. Hij ziet er niet echt gezond uit en heeft een groot vies litteken aan zijn oor. Hij lijkt ook goed tam en er zullen zeker toeristen zijn die eten geven hoewel dat ten strengste verboden is. We geraken met onze auto op amper 2 meter van het dier, dat ons gewoon aanstaart en wacht tot we een mals biefstuk gooien.
De wandeling naar Sentinel Dome is 1.1 mijl lang. De laatste 200 meter zijn stijl omhoog op een blok graniet. Van op de top krijgen we een adembenemend 360° zicht te zien. We blijven hier even zitten en kijken naar de besneeuwde toppen van de Sierra. Daarna wandelen we naar Taft Point, een wandeling van 2,8 mijl vanaf Sentinel Dome. We wandelen door de bossen en langs riviertjes en steile kliffen. Het mos dat op de bomen groeit lijkt onnatuurlijk fluogroen en voelt hard aan. Dit is net het mos dat gebruikt wordt in modelbouw! We komen weinig andere mensen tegen, we lijken bijna wel de enige mensen hier. Kleurrijke vogels kruisen ons pad en sommige laten zich mooi fotograferen. Grote kleurrijke vlinders lijken nooit even te rusten op een bloem of tak en zijn onmogelijk vast te leggen. Little rascals! Ondertussen zijn we de eekhoorntjes al beu gezien en scheelt het niet veel of we moeten ze van ons pad wegschoppen. Aan Taft Point komen we weer oog in oog met een hert dat er wat staat te kauwen. Na de wandeling zijn we al wat moe en we hebben geen bordje gezien richting parking... Annelore wordt al huilerig bij de gedachte dat we de hele weg terug moeten wandelen. Maar dat kan niet want vanaf de parking was het ook maar 1.1 mijl rijden naar Taft Point. Blijkt dan dat we een bordje gemist hadden. Oef! Het is al 17u ondertussen en vanavond kamperen we. We rijden dus door naar onze kampeerplaats in Oakhurst, een beetje verder dan gisteren en vinden onze plaats aan de Fresno River. Leuk! We hebben toegang en elektriciteit aan ons tentje en normaal gezien ook internet, maar dat werkt niet (vandaar geen verhaaltje, mimimimi). We eten bij Taco Bell, dat is ook fastfood (burito, taco,...), maar dat lijkt ons toch iets gezonder. We trekken terug naar ons tentje en trekken onze warmste kleren aan voor opnieuw een koude nacht. Morgen moeten we vroeg op om nog zoveel mogelijk van de natuur te kunnen genieten op onze laatste dag in Yosemite National Park.

Rit naar Yosemite

Vandaag rijden we naar Yosemite National Park (uitspraak: jo-SEH-me-tie, en niet josemaait of josemitee). Het is een rit van 4 uur ongeveer. Tegen de middag eten we een pizza in Jamestown, een klein stadje dat nog wat wegheeft van het wilde westen met gebouwen die lijken op saloons. Na anderhalf uur rijden komen we aan de ingang. Onze pass die we 2 weken geleden in Death Valley kochten, komt nu nog eens van pas (na Bryce, Zion, Wupatki en Sunset Crater, en Grand Canyon). We rijden de vallei binnen maar we zijn net te laat want het Visitor Center is al gesloten. Rats! Maar niet getreurd, we zien een hele boel mooie uitzichten op Half Dome, El Capitan, en nog meer moois. Dit lijkt hard op De Groene Vallei, allen hebben we Platvoet en zijn vriendjes niet gezien. Wat we plots wel zien aan de oever van een rivier is een Black Bear!!! REMMEUUUUH! De beer staat daar in het hoge gras op zijn gemak wat gras te eten. Meer en meer mensen stoppen langs de kant om de beer te bewonderen. Na 10 minuutjes beslist de beer het bos achter zich weer in te trekken. We beslissen dan maar door te rijden naar de Mariposa Grove, een van de drie groves waar er nog sequoias te zien zijn in Yosemite. In Mariposa Grove vinden we ook de meeste sequoias, waaronder Giant Grizzly (een gigantische boom met enorme takken) en Faithful Couple (2 sequoia's die samen gegroeid zijn, ideaal tijdens onze huwelijksreis... ooooh!). Onderweg zagen we trouwens enkele herten! Superwijs! Ze zijn redelijk tam want we kunnen ongeveer tot 20-30 meter naderen en foto's nemen.

‘s Avonds overnachten we in een motelletje in Oakhurst net buiten Yosemite. Handig voor morgen!

San Francisco - Alcatraz

We komen al vroeg aan in San Francisco, de stad slaapt nog. Dat denken we althans. We parkeren ons aan het Golden Gate Park, hét park van SF en groter dan Central Park in NY. Zo om 7u30 is het nog frisjes in SF. Doorstappen om warm te krijgen is nogal moeilijk na een nachtje slapen in de auto. Er bevinden zich hier bizons. Wijze machtige dieren die vroeger een heel groot deel van Noord-Amerika rondzwierven. Helaas geraken we er niet want er is net een loopwedstrijd aan de gang. We blijven even staan in de hoop dat de laatste deelnemer voorbij puft, maar als we de nummers van de deelnemers zien (voorbij de 20.000!), draaien we ons om richting auto. Bovendien kennen sommige deelnemers (jong en oud, vooral mannelijk) geen schaamte en lopen ze de wedstrijd poedelnaakt uit. Oh my gosh, I just saw a weener.
We rijden dan maar de Golden Gate Bridge op en stoppen aan de overkant om enkele kiekjes te nemen. Een beetje verder bevindt zich het kuststadje Sausalito, dat een mooi zicht heeft op de baai en de skyline van SF. Het stadje slaapt nog wel dus is het niet echt gezellig rondwandelen.
We rijden terug naar SF over de Golden Gate Bridge en moeten tol betalen: 6 dollar.
Daarna laten we de auto achter op de parking van een winkel (zo moeten we geen parking betalen) in de buurt van Fisherman's Wharf en de populaire Pier 39. We wandelen door dokken en oude magazijnen waar soldaten inscheepten tijdens de 2e Wereldoorlog. Nu is er een marktje aan de gang met vers fruit uit Californië, koekjes en gebak... De oude magazijnen dienen nu als restaurant, tentoonstellingen...
Eenmaal in Fisherman's Wharf zien we enkele oude schepen langs de pier. Hier dobberen zelfs een duikboot en een 'Liberty Ship' uit de 2e Wereldoorlog. Liberty ships waren schepen die dienden om troepen en goederen vanuit de VS naar Europa (vooral naar GB) te vervoeren die zich ook konden weren tegen Hitler's U-boten. Van deze schepen zijn er zo'n 2000 gebouwd . Ongelofelijk maar waar, zo'n schip bouwden ze in 90 dagen! Pier 39 is de bekendste pier voor de toeristen. Winkeltjes en restaurants vullen de pier. Hier bevindt zich ook de Bubba Gump winkel/restaurant (bekend uit de film Forest Gump).
Ondertussen is het nog maar 12u (we zijn al 5u in SF!). Het is zondag vandaag en heel SF is relaxed. De toeristen beginnen nu pas echt toe te stromen. Gelukkig hebben wij alles al rustig gezien en kunnen we gaan eten. In de oude magazijnen van daarnet bevindt zich een vegetarisch restaurant (Greens) met zicht op water en de Golden Gate Bridge. En dat zonder reserveren!
Na het eten trekken we de stad in via het kronkelende stukje van Lombard Street richting Union Square. Union Square en omstreken is de shopping wijk van SF. We wandelen een dik uurtje rond tot het 15u is. Dan kunnen we inchecken in ons hotel. Het hotel valt tegen. Het is zijn prijs niet waard. Het ligt wel in het centrum (tussen Union Square en de Pieren), maar de kamers zijn klein, hebben niet eens gordijnen, de ramen zijn enkele beglazing en het zijn gedeelde wc's en douches. Dat laatste wisten we. Het hotel zou eerder de naam 'hostel' moeten krijgen. Bovendien zijn de mensen van het hotel niet echt vriendelijk. North Beach Hotel, geen aanrader!
We douchen ons en rusten even uit en trekken dan naar Pier 33, waar een boot ons om 18u45 naar Alcatraz brengt voor de night tour. Een gids leidt ons van de kaai tot aan de gevangenis boven en vertelt onderweg verhalen en anekdotes. Eenmaal in de gevangenis krijgen we een koptelefoon; we krijgen uitleg van ex inmates en ex cipiers. We lezen een opschrift: 'If you break the rules, you go to prison. If you break the prison rules, you go to Alcatraz.' De cellen zijn klein, kaal en kil. De tour door de gevangenis is een aanrader. De ingesproken uitleg en verhalen schetsen een goed beeld van het leven als cipier of gevangene. Uit deze gevangenis zijn er nooit mensen ontsnapt, althans niet levend.. De stroming + het koude water was de echte gevangenismuur. 3 gevangen raakten tot buiten de gevangenismuren, maar zijn nooit teruggevonden. Hoogstwaarschijnlijk verdronken ze in het koude water rond het eiland. Om 21u40 vertrekt de laatste boot richting vaste land. We halen hem gelukkig en zoeken nog snel iets om te eten. Eindelijk kunnen we gaan slapen, na een nacht in de tent en de nacht in de auto.

Whale Watching - Monterey Bay - Carmel-by-the-Sea - Eindeloze zoektocht naar slaapplaats

19 mei ! We zijn vandaag 4 jaar samen en onze papieren huwellijksverjaardag (2 weken), dit had een topdag moeten worden!

Om 6u zijn we al uit de veren. Hoe kan het ook anders als we in een tentje slapen. We zijn wel bij de eersten die opstaan op de camping (6-tal tentjes). We vertrekken richting Monterey voor de heuse Whale Watching. Om 8u45 gaan we aan boord van de Sea Wolf II bij een koude zeebries en het zonnetje aan de hemel. We zijn goed ingepakt want op zee kan het sterk waaien. We hebben ook een pilletje genomen tegen zeeziekte, wat wel en goed idee was aangezien de zee zeer ruw was en na 10 minuten al mensen over de reling hingen. De boot schommelde werkelijk op en neer en heen en weer, je moest je vasthouden om niet te vallen. Bij het uitvaren uit het haventje zagen we een heleboel zeehonden die aan het zonnen waren op boeien, bootjes en de kaaimuren. We waren nog maar enkele minuten uit de haven en we kregen ook al risso's dolfijnen te zien (grijze met witte vlekken). Een iets grotere dolfijn. Vervolgens varen we over de onderzeese canyon waar veel walvissen op kril jagen. We krijgen effectief 2 bultruggen te zien.We volgen ze een tijdje en zien hoe ze ondergaan en bovenkomen en met hun staart of vinnen zwaaien. Even later komt een groep dolfijnen de walvissen lastig vallen. Blijkbaar varen we midden in een grote groep van wel duizend dolfijnen (Pacific White-sided Dolphins en Northern Rightwhale Dolphin, deze laatste heeft ook de bijnaam 'torpedo' omdat die heel snel kunnen zwemmen, die snelheid lang kunnen behouden en geen rugvin hebben). We cirkelen een tijdje rond dezelfde plaats en zien de dofijnen langs de boot zwemmen en op de golven van de Grote Oceaan en van de boot 'surfen'. Het is echt mooi om deze dieren vrij te zien. Na 4 uur keren we terug aan wal en eten we iets op de kaai. Vervolgens kuieren we nog even door de straten van Monterey en trekken door naar Carmel-by-the-Sea. Dit dorpje aan de zee is te omschrijven als een grote country club: mooie huisjes, mooie auto's, 'mooie' mensen. Het Knokke van Californië. Ze hebben er vele winkeltjes en boetiekjes en een mooi strand met wit zand en blauw-groen water. Tegen 17u beslissen we zo dicht mogelijk bij San Francisco te rijden om er te overnachten. In de buitenwijken van SF vinden we veel motels, maar die lijken allemaal al uitverkocht, of de dure kamers blijven over. Dus rijden we maar wat verder weg terug, en verder, en verder, tot we plots 3 uur later zijn en het al 23u is. We hebben ook nog niet gegeten maar hebben gelukkig nog wat Pringles... ons 4-jaar-samen-diner. Uiteindelijk stappen we een hotel binnen (die trouwens ook uitverkocht is) om te horen dat er dit weekend in SF een grote loopwedstrijd is en alle motels/hotels waarschijnlijk volgeboekt zijn in een straal van 50km. Het is al laat en we voelen ons een 'beetje' moe. We besluiten dan maar in een zijwegeltje van de Pacific Highway 1 te parkeren en in de auto te slapen. Worst night evah. Annelore slaapt op de achterbank, en Gregory op de passagiersstoel vooraan. De volgende dag kruipen we om 6u uit de auto, Gregory in de vorm van de passagiersstoel en Annelore kon haar benen niet meer strekken. Wij stakkers. Van zodra we over internet beschikken, boeken we onze volgende motels en camping voor de laatste nachten. Never again!